De dag liep al een beetje anders dan normaal. Ik was lekker aan het werk en had de intentie voor mijn dag met mijn vriendinnen in de groepsapp gedeeld (focus op het werk met genoeg kleine beweegpauzes).
Dat lukte aardig totdat Lenny belde. De door ons gekozen vloer voor de bovenverdiepingen blijkt niet meer op voorraad te zijn en dinsdag wordt hij gelegd. Tussen het werken door rij ik met gierende banden de industrieterreinen af, bezoek een paar showrooms en weet (als besluiteloze) alsnog een nieuwe kleur uit te kiezen voor dinsdag.
Luxeprobleem, maar toch.. klein stressmomentje.
Terug naar de intentie van de dag.
Focus ✔️
Beweegmomenten 👎🏽

17.00: Kids van school gehaald, gekookt. Noah onder douche gezet. Senna aan het verschonen en daar komt het moment waar (hopelijk) elke moeder weleens mee te maken heeft gekregen. De pampers zijn op! Shit!
En de nieuwe maandbox staat nog bij de buren. Had ik het nou toch vanmiddag maar opgehaald toen ik het briefje van postnl op de deurmat vond. Ik roep naar de jongens dat ik met 20 seconden weer terug ben en bel aan bij de buren. Niet thuis! Oke, wat nu? Ik keer elke tas in huis om op zoek naar pampers.
Geen enkele pamper!

Wanneer ik mijn spullen zie die uit mijn duffybag ( = grote handtas) komen, vraag ik mezelf af of ik de enige moeder ben met zo’n inhoud in haar tas. Als er ooit een natuurramp plaatsvindt, dan komt mijn tas prima van pas tijdens de wederopbouw van het land. Sterker nog, mijn tas wordt heilig verklaard.
De inhoud van mijn tas:

• een inbussleutel
• 5 pennen
• tampons
• portemonnee
• notitieboekje
• plakband
• 2 speelgoedautootjes
• Taal voor de leuk van Paulien Cornelisse
• een factuur
• make-up
• spaarzegels van de supermarkt
• losgeld
• zakdoekjes
• zonnebril
• pleisters
• en een kruiskopschroevendraaier.

Dat terzijde, ik heb nog steeds geen pamper. De overburen, natuurlijk! Die hebben kinderen. Ik roep weer naar boven dat ik zo terug ben en bel aan bij de overburen. Gelukkig, ze heeft een pamper!
Weer thuis aangekomen heeft zich boven een voor kinderen niet meer dan logisch schouwtafereel afgespeeld. Naast alle plasjes van Senna die her en der liggen, was dit keer het toiletpapier de pineut.

Lang Leve Momlife!