Welkom

Het leven van een zwangere is lastig.
Het begon met de dieren op de Oostvaardersplassen afgelopen winter. Alsof mijn eigen huisdieren daar verhongerden en doodvroren. Ik moest iets doen. Klagen op facebook om mijn gemoedstoestand te sussen, leek me een uitstekend plan. De onmacht die ik voelde, de kloof tussen mens en dier, mijn hersens wisten wel raad met deze spinsels.
De demonstrant in mij verdween langzaam en maakte plaats voor een boze, ontevreden ‘queen baby.’

Ik vond namelijk het page toiletpapier, welteverstaan die met de lichtblauwe verpakking en blauwe hondjes op de rollen, totaal niet ‘page-waardig’.
De gedachte om de fabrikant te bellen en mijn ongenoegen te uiten is serieus door mijn chaotische brein geschoten. Even was ik bang dat meneer page een fransman zou zijn en ik mijn frans zou moeten opkrikken omdat ik anders voor lul zou staan… (De fabriek staat overigens in Gennep.)
Inmiddels zijn de hormoon-stuipen redelijk gestabiliseerd en zie ik in dat het hele
page-plan een beetje raar was.

Vandaag (trimester 2) zijn er andere dilemma’s waar ik mee worstel, waaronder voeding.
De addict in mij, een eindeloos gevecht, die smacht naar zoet, de gemotiveerde healthgoeroe, de underdog, naar de oh zo leuk verwoorde ‘snoepgroente’ en de lakse zwangere naar een stuk kaas.

Welkom in een wereld die zwanger zijn heet.