Krank-zinnig

Inspiratieloos staar ik naar mijn beeldscherm. Soms heb je van die dagen, weken. Dan lukt het gewoon niet om geïnspireerd te raken. Mijn hart dat wil schrijven maar mijn brein dat blokkeert.

In mijn gedachten zwerf ik terug naar mijn jeugd. Geen idee waarom maar ineens bekruipt me een gevoel van heimwee. Ken je dat? Het gevoel dat je iets mist?

Heel gek is het ook niet, het contrast in mijn leven is immens groot geweest. Krankzinnig!

En ineens komt daar mijn inspiratie tevoorschijn, uit onverwachte hoek. Krank-zinnig.

Ik beschik over beide componenten. In mijn jonge jeugd was ik vooral zinnig bezig. Gedreven, gevoelig, ambitieus, gefocust.

In mijn puberteit veranderde dat in rap tempo naar krank. Dezelfde gedrevenheid, andere interesses. De definitie van waanzin typeerde mijn destructieve levensstijl. Een gevecht tussen krank en zinnig.

Vandaag de dag is mijn leven zinnig. Compleet anders dan ik ooit had gedacht. Met de wijsheid van krank en de kracht van zinnig is het best bijzonder hoe krankzinnig het leven kan lopen. En ik het leven mag doorgeven als moeder maar ook als ervaringsdeskundige. Hoe mooi is dat!